Cartoons die een welvarend land in een internationale crisis storten, spotprenten die een kerkscheuring begeleiden: satire kan de wereld van gelovigen op de kop zetten. De makers spreken overigens liever van gezonde relativering. Hoon en spot houdt de gelovige scherp.Voor mijn masteropleiding godsdienstwetenschap schreef ik in 2011 een scriptie over die religiesatire. Dat leverde fascinerend materiaal op, al zeg ik het zelf. Ik vond grappen, teksten en films die te mooi zijn om ergens op een faculteit in de kast te laten verdwijnen.Blogs en essaysTijdens het schrijven blogde ik daarom bij Trouw over wat ik zoal tegenkwam. Bij Ad Valvas, het weekblad van de Vrije Universiteit, vonden ze dat zo leuk dat ze me erover interviewden. Vreemd genoeg is een deel van de blogposts inmiddels van de site van Trouw verdwenen. Wat er nog wel staat, vindt u hier. Het essay over de gevaren van religiesatire in de geglobaliseerde wereld, dat ik destijds voor het tijdschrift Openbaar Bestuur schreef, is hier te lezen.In de zomer van 2013 vroeg het satirische christelijke weblog Goedgelovig mij om een reeks te publiceren over de geschiedenis van de religiesatire. De afleveringen die inmiddels online zijn verschenen staan op deze overzichtspagina.
De hoofdredacteur van Charlie Hebdo staat in de ravage. De redactie van het satirische tijdschrift werd aangevallen nadat het een cartoon over de profeet Mohammed had afgebeeld.